(Lat. imperativus), taalkundige term ter aanduiding van een bepaalde categorie in het werkwoordelijk systeem. Meestal wordt de gebiedende wijs gebruikt om een bevel of verzoek uit te drukken.
Niet alle werkwoordelijke systemen kennen een gebiedende wijs; het is niet zo dat een gebod, verzoek, bevel of verbod uitsluitend door middel van een speciale werkwoordsvorm kan worden uitgedrukt (b.v. de onbepaalde wijs: niet roken tegenover de gebiedende wijs: rook niet!). Ook heeft de gebiedende wijs niet in alle talen dezelfde waarde. →werkwoord.
