Publius Licinius Egnatius, keizer van het ROMEINSE RIJK (253—68), *218, ♱(verm.) 268; zoon van keizer Valerianus. Gallienus regeerde van 253—260 samen met zijn vader. Zijn regering wordt traditioneel als de periode van de diepste neergang van het keizerschap gezien, vanwege het verloren gaan van belangrijke gebieden door invallen van barbaren en door de onophoudelijke opstanden van tegenkeizers, de zgn. 30 tirannen. In werkelijkheid hebben zijn inspanningen voor het behoud van de rijkseenheid, zijn belangrijke militaire hervormingen en zijn tolerantie ten aanzien van de christenen, de weg geëffend voor de rijksconceptie van Diocletianus en Constantijn. Voorts streefde Gallienus een geestelijke vernieuwing na die zou teruggrijpen naar de Griekse beschaving (o.a. de filosofie van Plotinos).
LITT. A.Alföldi, Studien zur Gesch. der Weltkrise des 3. Jahrh. n.C., I (1967); L.de Blois, De politiek van keizer Gallienus (1974).
