Gaius Valerius Maximianus, keizer van het ROMEINSE RIJK (305—311), *ca. 250 Illyrië, ♱311 Nikomedia. Galerius werd in 293 door keizer Diocletianus benoemd tot caesar van de Donaulanden en het Balkangebied. Hier leverde hij strijd tegen invallende Germanen en wist na 296 de in Syrië opdringende Perzen te weerstaan en zelfs Armenië en een deel van Mesopotamië te bezetten. Dankzij deze successen kreeg hij bij de troonsafstand van Diocletianus in 305 met Constantius Chlorus de rang van augustus en het bestuur over de oostelijke helft van het rijk. Na de dood van Constantius (306) kwam Galerius meer en meer op gespannen voet te staan met diens zoon →Constantijn de Grote. Galerius was verantwoordelijk voor hevige christenvervolgingen sinds 303 onder Diocletianus.
Kort voor zijn dood echter vaardigde hij een tolerantie-edict uit.
