v. (-en), (ook: cholecystitis), een door bacteriële infectie veroorzaakte ontsteking aan de galblaas, die in lichte gevallen spontaan geneest.
(e) Acute galblaasontsteking kenmerkt zich door hevige pijn in de bovenbuik, die vaak uitstraalt naar de rechterschouder. De patiënt is binnen enkele uren ernstig ziek, heeft meestal koorts, vaak veel pijn. Alleen als de galgangen die van de lever naar de darm leiden, zijn afgesloten, treedt geelzucht op. Operatie is geïndiceerd. Is er kans op perforatie van de galblaas (→peritonitis) dan opereert men direct. Komt zonder chirurgisch ingrijpen de ontsteking tot rust, dan volgt vele weken later een →cholecystectomie.
Vrijwel altijd berust een galblaasontsteking op de aanwezigheid van →galstenen. De gal zelf is steriel, maar de papil van Vater is slechts enkele centimeter van de galblaas verwijderd, en scheidt het lumen van de twaalfvingerige darm (waarin de darmflora) van de galwegen. De grote galwegen zelf zijn meer resistent tegen ontsteking (→galgangontsteking) dan de galblaas.
