Duits katholiek theoloog, *5. 5.1836 Poxdorf, ♱19.8.1917 München. Friedrich werd in 1859 priester.
In 1865 werd hij hoogleraar te München. Hij vergezelde als theologisch raadgever kardinaal Von Hohenlohe naar het Eerste Vaticaans Concilie (1869-70). Friedrich weigerde zich te onderwerpen aan het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid en werd daarom geëxcommuniceerd. Friedrich wordt beschouwd als een van de stichters van de Oud-Katholieke Kerk van Duitsland.Werken: Kirchengeschichte Deutschlands (1867-69); Tagebuch während des Vatikanischen Konzils (1871—73); Documenta ad illustrandum Concilium Vaticanum anni 1870 (1875); Geschichte des Vatikanischen Konzils (1877); l.von Döllinger (1899-1901).
