Frans ontdekkingsreiziger en kluizenaar, *15.9.1858 Straatsburg, †(verm.) 1.12.1916 Tamanrasset (Algerije). Na een mislukte militaire loopbaan, ondernam De Foucauld in 1883-84 een expeditie in Marokko, waarvan hij de resultaten publiceerde in Reconnaissance au Maroc.
Onder de indruk van de religiositeit van de moslims bekeerde hij zich in 1886, was van 1890-96 trappist in Nazareth, Akbès (Syrië) en Algiers en van 1897-1900 kluizenaar te Nazareth. Na zijn priesterwijding in 1901, leefde De Foucauld als kluizenaar in Algerije, eerst te Beni Abbès en vanaf 1905 te Tamanrasset (Hoggar), waar hij 1916 door Toearegs werd doodgeschoten. Als ‘kluizenaar van de Sahara’ leidde hij in een islamitisch milieu een diep christelijk leven en bestudeerde hij de taal, geschiedenis en zeden van de Toearegs. Ofschoon ‘frère Charles de Jésus’ tijdens zijn leven grote indruk maakte op zijn omgeving, werd zijn geestelijke invloed pas goed zichtbaar na zijn dood. De publikatie van zijn geschriften leidde tot de stichting van de Kleine Broeders (1933) en Zusters (1939) van Jezus. In het bijzonder na 1945 is er een opvallende Foucauld-beweging ontstaan. Werken: Reconnaissance au Maroc (1888), Proverbes touarègues (1922), Oeuvres spirituelles (1923), La vie de Jésus (1948), Nouveaux écrits spirituels (1950). LITT.
R. Bazin, C. de Foucauld, explorateur du Maroc, ermite au Sahara (1921); P. Lesourd, La vraie figure du père De Foucauld (1933); M. Molenaar, Een zeldzaam mens (1949); A. Fremantle, De roep der woestijn (1954); J. Six, Itinéraire spirit, de C. de Foucauld (1958); M.
Corrouges, Charles de Foucauld, explorateur mystique (1963); J. Six, Witness in the desert (1965); E. Hamilton, The desert, my dwelling-place (1968).
