(Spaans: Islas Malvinas), Britse kroonkolonie, eilandengroep in de zuidelijke Atlantische Oceaan ten noordoosten van Kaap Hoorn, 11951 km2, 1760 inw. (m.n. van Schotse oorsprong). Hoofdstad, tevens enige stad en haven: Port Stanley (East Falkland, 1000 inw.).
De eilandengroep bestaat uit 200 eilanden, waarvan West Falkland en East Falkland de grootste zijn.De eilanden hebben een ronde vorm, een heuvelachtige oppervlakte, en een fjordenkust. Het klimaat staat sterk onder invloed van de Falkland Stroom: veel motregens, nevels; krachtige winden. De vegetatie bestaat m.n. uit struikgewas, heide, venen. Robben, zeeleeuwen en zeekoeien zijn bijna uitgeroeid. Onderwijs is verplicht tussen het vijfde en het veertiende jaar. Behalve in de scholen in Port Stanley, een internaat in Darwin, plattelandsschooltjes en door rondreizende leerkrachten, worden lessen via de radio gegeven. Er is geen hoger onderwijs.
De eilandengroep vormt een basis voor de walvisvangst. Hoofdmiddel van bestaan is de schapenteelt. Er vindt export plaats van walvisen zeehondentraan, wol en walvisvlees. Schepen en vliegtuigen onderhouden het verkeer tussen de eilanden; alle boerderijen hebben een radiozendinstallatie. GESCHIEDENIS. De ontdekking van de Falkland Eilanden wordt toegeschreven aan de Engelsman John Davis (1592).
De eilanden werden voor het eerst betreden in 1690 door de Engelse kapitein John Strong, die ze ook hun naam gaf. De eerste kolonisten waren Fransen, die zich onder leiding van De Bougainville vestigden in Port-Louis op het eiland Soledad (1764). In 1765 stichtten de Engelsen een fort bij Port Egmont op het eiland Saunders en eisten de overige eilanden op in naam van de Engelse koning. In 1767 droeg De Bougainville de Franse kolonie tegen een schadevergoeding over aan Spanje, dat het de naam Puerto Soledad gaf. In 1770 dwongen de Spanjaarden de Britten Port Egmont te verlaten. Dit leidde tot een zeer gespannen toestand tussen beide landen, die eindigde toen Spanje in 1771 Port Egmont teruggaf aan Engeland.
In 1774 werden de Falkland Eilanden ontruimd door de Engelsen; in 1811 eveneens door de Spanjaarden. Argentinië deed kort na zijn onafhankelijkheid, als rechtmatig erfgenaam van Spanje, aanspraken op de eilanden gelden, vestigde in 1820 een nederzetting op Puerto Soledad en installeerde in 1828 een gouveneur. In 1833 verdreef een Engels oorlogsfregat onder John Onslow de Argentijnen. De eilanden kregen in 1843 de status van Britse kolonie en in 1844 werd Port Stanley de hoofdstad. Met de oprichting in 1851 van de Falkland Islands Company begon de economische vooruitgang van de eilanden. Tussen 1860-80 werden grote aantallen schapen ingevoerd, die nog steeds de belangrijkste bron van inkomsten vormen.
De aanspraken die Argentinië is blijven maken op de Falkland Eilanden, zijn nog sterker geworden na 1975, toen de aanwezigheid van aardolie op de eilanden zeer waarschijnlijk werd. In 1977 verklaarde Engeland zich bereid tot overleg met Argentinië over de soevereiniteit van de eilanden, waarbij de bevolking van de Falkland Eilanden het uiteindelijke beslissingsrecht blijft houden.
LITT. V.F.Boyson, The Falkland Islands (1924); J. Goebel, The struggle for the Falkland Islands (1927); M.B.R.Cawkell enz., The Falkland Islands (1961); J.L.Almeida, Qué hizo el gaucho Rivero en las Malvinas (1970).
