[Lat. exsiccare, uitdrogen], (chemie) een toestel om bij kamertemperatuur stoffen te drogen.
De exsiccator bestaat uit een glazen pot, waarin zich onder een rooster op de bodem een sterk hygroscopische stof, zoals fosforpentoxide, zwavelzuur of calciumchloride bevindt. Het proces verloopt sneller in een vacuümexsiccator.
