term uit de wiskunde; functie waarbij de veranderlijke in de exponent optreedt. De eenvoudigste exponentiële functie is ax; in het bijzonder neemt men als grondtal het getal e = 2,71828..., het grondtal van de natuurlijke logaritmen (zie E) en men werkt dus met ex als eenvoudigste exponentiële functie; deze wordt ook wel aangeduid door exp. x.
Haar omkering is de natuurlijke logaritme, d.w.z. uit y = ex volgt x = ln y.