joodse heldin uit het gelijknamige bijbelboek, de aangenomen dochter van Mordechai, vermoedelijke echtgenote van de Perzische koning Ahasverus (zie Xerxes, 485—465 v.C.) en redster van haar volk. Historisch gezien is het verhaal van Ester nogal problematisch.
Waarschijnlijk stamt het uit de joodse diaspora in het Laatperzische rijk, ter verklaring van het daar door de joden gevierde Poeriem, dat pas in de le eeuw v.C. in Palestina wordt genoemd (2Makk.l5,36 vlg.). Het zou teruggaan op een mythe, volgens welke de Elamitische goden Hoeman en Masti (Vasthi) door de Babylonische Mardoek (Mordechai) en Isjtar (Ester) overwonnen waren; dit motief zou dan zijn verbonden met het verhaal van een pogrom. Over de canoniciteit van het boek Ester voor de joden is nog in de le eeuw n.C. gestreden. Veel christenen stootten zich aan de wraakgedachten in Ester. Luther vond het boek te ‘joods’.LiTT. R.Wolff, Das Buch Esther (1922); H.Ringgren, Das Buch Esther (1967); N.Poulssen, Esther (1971).
