Spaans generaal en staatsman, *27.2.1792 Granátula, ♱9.1.1879 Logrono. Espartero streed in 1808 tegen de Fransen en in 1815 tegen de opstandige Zuidamerikanen.
In de Spaanse opvolgingsstrijd na de dood van Ferdinand VII (1833) koos hij partij voor Isabella en bracht de carlisten zware nederlagen toe. In 1839 werd hij minister-president, waarna hij zich zo verzette tegen het reactionaire bewind van Maria Christina, dat zij moest aftreden. Hij werd regent voor de jonge koningin Isabella. In 1843 werd hij door Narváez afgezet wegens zijn dictatoriale bewind en wreedheid. Na een verblijf in Engeland keerde hij naar Spanje terug (1848) en was hij van 1854—56 eerste minister. In 1869 weigerde hij de hem aangeboden koningskroon.
