Duits econoom en politicus, *4. 2.1897 Fürth, ♱5.5.1977 Bonn. Erhard, vóór de Tweede Wereldoorlog o.a. marktanalyticus, was van 1945—46 minister van Handel en Industrie van Beieren.
In 1947 kreeg hij de leiding over het gelden kredietdepartement in de Britse en Amerikaanse bezettingszones. Erhard saneerde het Duitse geld en hief de distributie op (1948). Als vertegenwoordiger van het neoliberalisme herstelde hij de vrije markteconomie, waarmee hij de basis legde voor het Westduitse ‘Wirtschaftswunder’. Erhard werd in 1949 lid van de Christlich-Demokratische Union (CDU) en was van 1949-63 minister van Economische Zaken, sinds 1957 tevens vice-bondskanselier. Van 1963—66 was hij, als opvolger van K.Adenauer, bondskanselier. Werken: Wohlstand für alle (1957), Deutsche Wirtschaftspolitik (1962).
LITT, H.Ehrenberg, Die Erhard-Saga (1965); K.G.von Stackelberg, Attentat auf Deutschlands Talisman. L.Erhards Sturz (1967).
