[Gr. aiolos, beweeglijk; vandaar Aiolos, god van de winden], bn., door wind veroorzaakt.
Eolische sedimenten zijn afzettingen van door de wind getransporteerd zand, fijn zand, löss e.d. Hier kan ook sneeuw een rol bij spelen: niveo-eolische afzettingen, door de wind vervoerde stof gemengd met sneeuw, dat nadat de sneeuw gesmolten is als een sedimentlaagje kan achterblijven. Eolische vormen zijn deflatievormen: door uitwaaiing gevormde laagten, b.v. de yardangs van Mongolië en vermoedelijk sommige depressies in de Libische woestijn; ook de lange dalen tussen evenwijdige duinketens (Libië, Australië). Enkele paddestoelvormige rotsen in woestijngebieden zijn wellicht van eolische oorsprong. Alleen duinen stuifzandlandschap of de sneeuwduinen van Antarctica kan men eigenlijk als een eolisch reliëf zien. De eolische invloed overheerst alleen als begroeiing vrijwel geheel ontbreekt.
