[Gr. eoos, dageraad; lithos, steen], m. (-en), stuk vuursteen of ander gesteente dat vervormingen laat zien die men zowel door exogene krachten als door menselijke bewerking verklaarde. Eolieten zijn steenfragmenten die frappante gelijkenis vertonen met door mensenhand bewerkte stenen (artefacten).
In tertiaire afzettingslagen gevonden eolieten leidden in de 19e eeuw en tot in het midden van de 20e eeuw tot discussies over de al dan niet menselijke bewerking ervan en daarmede over het ontstaan van de menselijke soort tijdens het Tertiair. De vorm van eolieten is echter aan natuurlijke factoren toe te schrijven.
