Hans Magnus Enzensberger, Duits dichter, *11.11.1929 Kaufbeuren. Enzensberger studeerde letteren en filosofie.
Hij was o.a. werkzaam als leraar, journalist en criticus. Hij is een modern, ironisch-agressief dichter, die zich met scherp cynisme en felle satire keert tegen de conventies en ideologieën van de moderne maatschappij. Zijn poëzie kenmerkt zich door een virtuoze hantering van taal en beelden. Enzensberger is tevens een essayist en polemicus, die door zijn helderheid en scherpte wel met Heine wordt vergeleken. Als lector bij uitgeverij Suhrkamp zet hij zich in voor de wegens hun progressiviteit in de Duitse letterkunde doodgezwegen schrijvers. Werken: Verteidigung der Wölfe (1957), Landessprache (1960), Gedichte/Wie entsteht ein Gedicht (1963), Blindenschrift (1964); essays: Brentano’s Poetik (1961), Einzelheiten (1962), Politik und Verbrechen (1964), Das Verhör von Habana (1970), Der kurze Sommer der Anarchie (1972).
LITT. H.E. Holthusen, Plädoyer für den Einzelnen (1967); W. Stapelfeld, H.M. Enzensbergers ‘Landessprache’ (diss. 1968); J. Schickel, Uber H.M.
Enzensberger (1970; met bibl.); K. Siegel, Enzensberger (Cahier voor de letterkunde, 1973).
