[Eng.], o. (-s), in de moderne beeldende kunst een kunstwerk dat een min of meer besloten ruimte beslaat waarin de toeschouwer actief kan deelnemen.
Het environment als begrip in de kunst ontstond ca.1959 en vertoont verwantschap met de assemblage en met pop-art. Tijdelijkheid en beweeglijkheid zijn kenmerkend voor deze kunstvorm. Een environment kan binnen een bestaande ruimte (museum) of in de open lucht worden gecreëerd. Men maakt gebruik van uiteenlopende materialen en van licht, kleur, beweging en geluid. Essentieel is de wisselwerking tussen de tot het verrichten van handelingen geprikkelde toeschouwer en het kunstwerk. Vertegenwoordigers van deze kunstrichting zijn: VS: Allan Kaprow, Christo, Larry BeIl, Dan Flavin, Robert Rauschenberg, Jésus Soto, Edward Kienholz; Frankrijk: Yaacov Agam, Arman, Yves Klein, Pjotr Kowalski; Italië: Gianni Colombo, Gruppo T; Duitsland: Joseph Beuys, Gerhard von Graevenitz, Heinz Mack, Otto Piene; Nederland: Nulgroep. Zie happening, kinetische kunst, lichtkunst.
LITT. A. Kaprow, Assemblage, environments and happenings (1966); cat. tent. Environments, Catharijneconvent, Utrecht (1969); cat. tent. Räume und Environments, Städt. Museum Schloss Morsbroich, Leverkusen (1969); cat. tent.
Spaces, Museum of Modern Art, New York (1969—70); A. Henri, Environments and happenings (1974).
