[Fr.], v., bondgenootschap, dat een goede verstandhouding tussen staten en de wil tot samenwerking voor een gemeenschappelijk doel van deze staten tot uitdrukking brengt.
In tegenstelling tot de alliantie wordt de entente niet in een formeel verdrag vastgelegd, zodat vaak de vraag is gesteld of de entente onderworpen is aan de volkenrechtelijke regel van pacta sunt servanda (Lat., men moet zich aan verdragen houden). In de internationale praktijk bleek de entente goede diensten te kunnen vervullen. Vooral de Entente Cordiale tussen Engeland en Frankrijk (1904) en de Triple Entente (1907) tussen genoemde landen en Rusland hebben ertoe geleid, dat deze staten zich tijdens de Eerste Wereldoorlog gezamenlijk tegen Duitsland hebben gekeerd. In 1922 kwam nog de Kleine Entente tussen Tsjechoslowakije, Joegoslavië en Roemenië tot stand.
