in het oude Griekenland het westelijke kustlandschap van de Peloponnesos, tussen Achaia, Messenië en Arkadië. De belangrijkste steden waren Elis aan de Peneios (de hoofdstad), Pisa ten zuiden van de Alfeios en Olympia (met de beroemde Zeustempel), waar de Olympische spelen werden gehouden.
Van de Mykeense tijd getuigen archeologische resten en de figuur van koning Nestor in het epos van Homeros. Na de Dorische volksverhuizing vestigden zich in Elis mensen die een Noordwestgrieks dialect spraken. Zij verbonden zich in de 6e eeuw v. C. met Sparta en behoorden tot de Peloponnesische Bond.