(ook: Elat), Israëlische haven aan de Golf van Akaba, 2 km ten westen van Akaba, ca. 16000 inw. De belangrijkste middelen van bestaan zijn: mijnbouw (koper), visserij, industrie (diamantslijperij, meubelfabriek).
GESCHIEDENIS
Het oude Eilat lag op de plaats van het huidige Akaba en wordt in het OT genoemd, o.a. in 1 Kon.9,26 als haven vanwaar de schepen van de koningen naar Ofir vertrokken. Binnen de gemeente liggen ruïnes uit de tijd van Salomo. De VN kenden in 1947 een nauwe strook bij de Golf van Akaba aan Israël toe, die er een nieuwe haven aanlegde met scheepvaartverbindingen op m.n. het Verre Oosten en Afrika. In 1956 bevocht Israël in de Sinaïveldtocht het recht van doorvaart door de Zeeëngte van Tiran, de uitgang van de Golf van Akaba naar de Rode Zee. De blokkering van deze zeeëngte was in 1967 aanleiding tot de Israëlisch-Arabische oorlog.
