m. (-s), cultisch kledingstuk, dat in het oudtestamentische Israël werd gedragen door functionarissen in de eredienst of bij plechtige gelegenheden.
Betekenis en vorm van de efod zijn onzeker (1 Sam.23,9). Gewone cultusdienaren droegen een eenvoudige efod, een soort linnen schortje (1 Sam. 2,18); de hogepriester droeg een rijkversierde efod (Ex.28,4), die tevens als bewaarplaats van orakelwerktuigen diende (1 Sam.23,6).
LITT. J.Morgenstern, The ark, the ephod and the tent of meeting (1945); I.Friedrich, Ephod und Choschen im Lichte des alten Orients (1968).
