(ook: drijfmest, mengmest, vloeimest), vloeibare mest zonder strooisel met wisselende hoeveelheden spoelwater. De samenstelling wisselt al naar gelang de verhouding vaste, vloeibare uitwerpselen en spoelwater.
Dunne mest wordt óf direct uit de grup óf na kortere of langere bewaring in een put, kelder of silo, naar het land gebracht. Tijdens de bewaring treedt ontmenging op van de vaste en vloeibare bestanddelen. Tijdens de anaërobe bewaring ontstaan organische verbindingen waarvan sommige (ammoniak, zwavelwaterstof, merkaptaan, indol, boterzuur) deze mest zijn penetrante, prikkelende geur verlenen. Door deze mest in beluchtingsinstallaties met zuurstof te verrijken, kan de stank worden weggenomen; dan treden echter grote stikstof verliezen op. Door het lage droge-stofgehalte kan dunne mest met een pomp worden verwerkt en door water-toevoeging zelfs worden verspoten; dit wordt veel gedaan in de berggebieden van o.a. Zwitserland. In vlakkere streken is het voordeliger deze mest, zo min mogelijk verdund, met behulp van een vacuümtank uit te brengen.
