v., het splijten of gespleten zijn van een gesteente in dunne bladen; clivage.
Druksplijting is een eigenschap van geplooide gesteenten met dicht aaneensluitende evenwijdige vlakken, waarin zich vaak plaatvormige kristallen hebben ontwikkeld. Druksplijting ontstaat door spanning vooral in metamorfe gesteenten. Meestal verloopt de druksplijting evenwijdig met het assenvlak van de plooien.
