bn. enbw. (-er, -st),
1. bedrukt, doorleed mistroostig en verdrietig gestemd;
2. van droefheid getuigend: een droevige blik, een droevig afscheid; de ridder van de droevige figuur, Don Quichot; (bij uitbreiding voor) armzalig, triest personage;
3. tot droefheid stemmend: droevige voorvallen, berichten, omstandigheden, geluiden, tijden; het is gesteld met, hij is of het is er slecht aan toe;
4. (in verzwakte opvatting) beklagenswaardig, zeer gering: de poging heeft een droevig resultaat opgeleverd; ook als bw. van graad: wat een droevig klein aantal leden heeft zich aangemeld; hij heeft het er droevig af gebracht, zeer slecht.
