o., (mechanica) het probleem van de onderlinge bewegingen van drie lichamen die elkaar alle drie aantrekken.
Als twee lichamen elkaar omgekeerd evenredig met het kwadraat van hun afstand aantrekken (zie Newton, gravitatiewet van), is hun relatieve beweging volkomen bekend (b.v. de zon en een planeet, als men de werking van de andere planeten buiten beschouwing laat). De beweging wordt dan bepaald door de wetten van Kepler, waarbij de beide lichamen ellipsen om het gemeenschappelijk zwaartepunt beschrijven. Komt er een derde lichaam bij (b.v. de zon en de aarde, gestoord door Jupiter), dan wordt het vraagstuk, hoewel in beginsel volkomen bepaald, enorm ingewikkeld. Het probleem is weliswaar theoretisch opgelost met behulp van reeksontwikkelingen, o.a. door de Finse astronoom Sundmann (1912). Deze reeksen zijn echter voor de praktische berekening van banen waardeloos, door hun zeer langzame convergentie. Men heeft daarnaast dus gezocht naar benaderingen, die met computers zeer eenvoudig gemaakt kunnen worden. Deze benaderingen worden vooral toegepast in de ruimtevaart.
