Griekse vaas uit de oudheid, genoemd naar de begraafplaats bij de dubbele poort, Dipylon, een van de stadspoorten van het oude Athene. Het zijn aardewerken vazen uit de geometrische periode (8e eeuw v.C.).
Dipylonvazen zijn over het algemeen zeer groot, tot ca. 1,5 m, en dienden waarschijnlijk als grafmonument. Zij zijn versierd met geometrische motieven (meanders, driehoeken, ruitjes, horizontale strepen e.d.); sommige hebben op de buik begrafenisof rouwvoorstellingen. zie Kerameikos.
LITT. J.Boardman enz., The art and architecture of ancient Greece (1967); G.Karo, An Attic cemetery (1943).
