1. (vero.) bez. vn. van de tweede pers. enkelv., in dichterlijke en gekunstelde taal nog wel voorkomend;
2. zelfst. in het mijn en het dijn, wat mij en wat u toebehoort, bij uitbreiding: de omstandigheid dat zaken aan verschillende personen toebehoren: het mijn en het dijn nog niet kennen.
