v., versieringskunst waarin diermotieven worden toegepast.
Dierornamentiek is de benaming voor kunstvoorwerpen die een dier als belangrijkste onderwerp hebben. In West-Europa werd de dierenstijl voor en tijdens de Volksverhuizing (4e—6e eeuw) en nog lang daarna, b.v. in Scandinavië en Ierland, toegepast. De dierornamentiek vertoont op gebruiksvoorwerpen van hout, steen en metaal (wapens, sieraden) reeksen dooreengestrengelde, zonderling gestileerde en langgerekte (fabel)dieren.
Veelal zijn de diermotieven tussen welig vlechtwerk van banden en stroken goed te onderscheiden. Zij hebben dikwijls ook een symbolische betekenis.
Draken, slangen, leeuwen en paarden komen veelvuldig voor; ook zijn er voorstellingen met dolfijnen, pauwen, rammen, sirenen en griffioenen.
LITT. H.Kühn, Kunst van het oude Europa (1955).
