v./m., de waterlagen in de oceanen beneden het oppervlaktewater, die niet onderhevig zijn aan directe invloeden van buitenaf en een stabiele gelaagdheid vertonen.
In de diepzee vindt een langzame watercirculatie plaats (zie diepzeecirculatie), waardoor de lagen geleidelijk met oppervlaktewater worden ververst. Het zonlicht dringt niet in de diepzee door. De chemische en fysische eigenschappen zijn niet van lokale atmosferische situaties afhankelijk. Het zoutgehalte kan benedenwaarts toeof afnemen, maar ligt voornamelijk tussen 34,5—35 ‰. De temperatuur daalt naarmate de diepte toeneemt en ligt beneden 1500 m onder 4 °C.
Vaak worden alleen de waterlagen en de zeebodem dieper dan 4000 m tot de diepzee gerekend, wat ca. 200 mln. km2 beslaat (ruim 60% van de oceaanoppervlakte).
