[Lat.],
I. bn. (-er), beschadigd en daardoor onbruikbaar: de machine, de leiding is defect, er is iets niet in orde, zij werkt niet (goed); deze letter is defect, is onregelmatig gegoten;
II. zn., o. (-en),
1. gebrek, beschadiging aan een machine, een leiding enz.; tekort, kastekort; defecten, letters die in reserve worden gehouden om als aanvulling te dienen voor speciaal zetsel;
2. getal dat aanduidt hoeveel dubbelof keerpunten een algebraïsche vlakke kromme minder heeft dan het maximum aantal;
3. (kristallografie) iedere afwijking van de stricte periodiciteit van een kristal, roosterdefect.
