Belg. roomskatholiek geestelijke, *6.12.1810 Melle, ♱29.9.1883 Mechelen; broer van A.Dechamps. Dechamps, redemptorist, werd in 1865 bisschop van Namen, in 1867 aartsbisschop van Mechelen en in 1875 kardinaal.
Op het Eerste Vaticaans Concilie verdedigde hij de pauselijke onfeilbaarheid. Als theoloog trachtte Dechamps vooral de verhouding tussen verstand en geloof te verhelderen. Het geloof berust volgens hem enerzijds op ‘le fait intérieur’ (een inwendige behoefte van de mens) en anderzijds op ‘Ie fait extérieur’ (de kerk). Dechamps verzette zich tegen de onderwijswet van 1879, tegen het liberalisme en de vrijmetselarij. Werk: Oeuvres complètes (18 dln. 1874-83).
Litt. A.Deboutte, De apologetische methode van kard.Dechamps. Studie over het inwendig feit (1945); M.Becque, Le card.Dechamps (2 dln.1956).
