[Lat.], v. (-e),
1. in de oudheid oudst bekende afdeling van het Romeinse volk, stammend uit de koningstijd (e);
2. raadsvergadering.
Het Romeinse volk was verdeeld in 30 curiae, waarvan elk een aantal geslachten omvatte. De curiae vormden vermoedelijk de basis voor de oudste Romeinse militaire organisatie. De curiae waren verenigd in de Comitia Curiata, een volksvergadering, die spoedig na de koningstijd haar politieke betekenis verloor.
