Belg. rechtsgeleerde, *7.11.1882 Brussel, ♱l9.ll.1962 Brussel; broer van Georges Cornil. In 1909 werd hij substituut van de procureur des konings, in 1918 kabinetchef van de minister van Justitie.
Vanaf 1920 was hij tevens hoogleraar te Brussel, achtereenvolgens in het burgerlijk recht, het strafen strafprocesrecht (1926) en de criminologie (1936). In 1922 werd hij procureur des konings, in 1928 procureur-generaal bij het Hof van Beroep in Brussel, in 1933 advocaat-generaal en in 1944 procureur-generaal bij het Hof van Cassatie. In 1955 werd hij voorzitter van de Koninklijke Belg. Academie.
Werken: La mesure de sûreté envisagée objectivement (1929), La loi de défense à l’égard des anormaux et des délinquants d’habitude, du 9 avril 1930 (1930), Les réformes à apporter aux dispositions de la loi de défense sociale du 9 avril 1930 (1940), Le droit pénal et la procédure pénale après la tourmente. Introduction aux Novelles Procédure pénale (1946), La Cour de Cassation, ses origines et sa nature (1948), Le droit de grace dans le cadre de la Constitution belge (1949).
