[Lat.], o., (Romeins recht) het recht om een geldig huwelijk aan te gaan.
Het conubium bestond oorspronkelijk niet tussen patriciërs en plebejers, maar de Lex Canuleia maakte aan deze toestand in 445 v.C. een einde. Conubium kon individueel of collectief aan nietRomeinse burgers worden verleend.
