[Lat.] (conjugeerde, heeft geconjugeerd),
1. (een ww.) vervoegen;
2. (wiskunde) toevoegen; veelal gebruikt als deelwoord: geconjugeerd.
De complexe getallen (a + bi) en (a bi) zijn complex geconjugeerden van elkaar (ook complex toegevoegden). In deze zin heeft ook een vergelijking van de tweede graad geconjugeerde wortels. Bij een kegelsnede heeft men twee geconjugeerde richtingen, die van de middellijn en die van de raaklijnen in haar uiteinden.
