m. (-en), iemand die zich houdt aan geldende gebruiken of voorschriften (staat tegenover non-conformist); m.n. een aanhanger van de heersende Bisschoppelijke Kerk in Engeland.
Conformisten noemde men de Engelse protestanten die zich aan de 39 artt. van de Bisschoppelijke Kerk van Engeland van 1558 onderwierpen. De weigerachtigen heetten dissenters.