[Lat. collegium, gemeenschap, college], v.,
1. collegiale gezindheid, vriendschap onder collega’s;
2. in de Rooms-Katholieke Kerk de gezamenlijke verantwoordelijkheid van bisschoppen onder gezagvol voorzitterschap van de paus (e).
(e) De collegialiteit in de Rooms-Katholieke Kerk functioneert in de gewone communicatie van de bisschoppen, maar op bijzondere wijze in een algemeen →concilie. Sinds 1967 functioneert de collegialiteit op een nieuwe wijze en wel in de regelmatig bijeenkomende →bisschoppensynode, waarin vertegenwoordigers van alle kerkprov. overleg plegen.
LITT. Y.Congar e.a., La collégialité épiscopale (1965); R.Laurentin, Le premier synode (1968); R. Laurentin, Enjeu du deuxième synode (1969); R. Laurentin, Ré-orientation de l’Eglise après le troisième synode (1972).
