[Lat.], o. (-gia),
1.naam voor enkele (maatschappelijk-)religieuze instellingen in het oude Rome (e);
2. college.
(e) Collegium duidde in het oude Rome op
1. de vier belangrijkste priesterschappen (o.a. de →pontifices, augures), in tegenstelling tot de sodalitates; 2. cultischmaatschappelijke privé-verenigingen, vaak van personen uit de lagere volksklassen, die dezelfde god als patroon vereerden en de gemeenschappelijke belangen van de leden bevorderden, vooral door hen bij overlijden een passende begrafenis, gevolgd door een begrafenismaal, te geven; zij dienden tevens voor onderlinge gezelligheid. Vele ervan waren verenigingen van beroepsgenoten. Zij moesten ten minste drie leden hebben (tres faciunt collegium).
