heer van Châtillon, Frans hugenotenleider, geb. 16.2.1519 Chatillon-sur-Loing, overl. (verm.) 24.8.1572 Parijs. De Coligny streed onder Frans I en Hendrik II in de oorlogen tegen keizer Karel V.
In 1552 werd hij door Hendrik II tot admiraal van Frankrijk benoemd. In 1557 viel hij na de vruchteloze verdediging van Saint-Quentin de Spanjaarden in handen en bleef tot 1559 gevangen. In 1559 ging hij tot het calvinisme over. Hoewel hij in de groeiende godsdienstige tegenstellingen een gevaar zag voor de internationale positie van Frankrijk, vooral jegens Spanje, koos De Coligny na het bloedbad van Vassy (1562) krachtig de zijde van zijn geloofsgenoten, die hij in drie zgn. godsdienstoorlogen met wisselend succes aanvoerde. Na de dood van →Condé werd De Coligny de onbetwiste leider van de hugenoten, die zijn troepen naar de overwinning van Arnay-le-Duc in Bourgondië voerde, hetgeen de inleiding werd voor de Vrede van SaintGermain (1570). In 1571 voerde De Coligny onderhandelingen met Lodewijk van Nassau over een hervatten van de oorlog met Spanje, voor welke gedachte hij de jonge koning Karel IX wist te winnen.
Vrees voor verstoring van het politiek-religieus evenwicht èn voor verzwakking van de eigen positie deed koningin-moeder ⟶Catharina de’ Medici met behulp van de katholieke De Guises een aanslag op De Coligny uitvoeren (22.8.1572), die mislukte. Catharina verkreeg vervolgens, na de aanvankelijke verontwaardiging van haar zoon in de kroonraad overwonnen te hebben, diens toestemming voor de uitvoering van het bloedbad van de →Bartholomeüsnacht, waarin ook De Coligny werd vermoord. Zijn dochter Louise werd in 1583 de vierde echtgenote van Willem van Oranje.LITT. L.J.Delaborde, G.de Coligny (3 dln. 1879 — 81); K.Kupisch, Coligny (2e dr. 1951); C.E.Engel, L’amiral de Coligny (1967); Actes du colloque l’amiral de Coligny et son temps’ (1974).
