o., een in het begin van de 19e eeuw met de Code Pénal ingevoerd verbod van aaneensluiting van resp. werknemers en -gevers tot vakorganisaties die vnl. op behartiging van de materiële belangen waren gericht.
(e) Men zag in coalities een inbreuk op de individuele economische vrijheid. In werkelijkheid betekende het coalitieverbod een vorm van antiproletarische discriminatie, aangezien de veel minder talrijke ondernemers zich onderling ook zonder coalitievrijheid konden verstaan. In Engeland kregen de arbeiders in 1825 het coalitierecht. In België vervielen de artikelen die betrekking hadden op een coalitieverbod met de invoering van het nieuwe Wetboek van Strafrecht in 1866. In Nederland is het coalitieverbod sinds 1872 afgeschaft.
