m. (—en), lid van een islamitische sekte in Perzië (8e—10e eeuw).
(e) De sekte van de choerramieten (8e—10e eeuw) kwam op na de omwenteling die de Abbasiden op de troon bracht: haar aanhangers hadden grote verering voor Aboe Moeslim, de propagandist der Abbasiden, die zij later doodden. In de 9e eeuw verzetten de choerramieten zich tegen de regering onder leiding van Bābak. Deze opstand werd onderdrukt, maar de choerramieten deden nog lang van zich spreken. Hun geloofsleer was esoterisch.
