Engels dichter en graficus, *28.11. 1757 Londen, †l2.8.1827 Londen. Tijdens zijn opleiding tot graveur kwam hij in aanraking met het werk van Michelangelo en met de gotische kunst, waardoor zijn stijl beslissend beïnvloed werd.
In 1778 vestigde hij zich als graveur.Een belangrijke belevenis was voor hem de dood van zijn broer in 1787; sindsdien ontwikkelde zich een visionaire begaafdheid. In 1783 drukte hij zijn Poetical sketches, waaruit uitzonderlijke dichterlijke kwaliteiten naar voren kwamen, en in 1789 volgden Songs of innocence en Songs of experience, kleine bundeltjes lyrische poëzie, die de bijzonderheid hadden, dat bij het drukken tekst en randversiering tegelijk van de plaat getrokken waren. Uit 1797 dateren zijn gravures bij E.
Youngs Night thoughts. In de volgende jaren werd Blakes neiging tot het mystieke steeds sterker. Hij schreef twee grote visionaire werken: Milton en Jerusalem, die hij na 1803 begon te illustreren.
Het jaar daarop maakte hij gravures bij Blairs The grave. In 1809 organiseerde hij een tentoonstelling van eigen werk, die slecht liep, omdat maar enkelen zijn œuvre konden waarderen (onder wie de schilder J.H.Füssli). De laatste jaren van zijn leven besteedde hij aan het illustreren van het bijbelboek Job en van Dantes Divina commedia.
Blake was een persoonlijkheid, die geheel buiten de stroom van zijn tijd stond; hij wordt beschouwd als een voorloper van de romantiek. Uitgaven: The poetical works of W.Blake, door J.Sampson (1913); The prophetic writings, door D.J.Sloss en J.P.R. Wallis (1927).
LITT. A.Gilchrist, Life of W.Blake (1863); A. Blunt, The art of W.Blake (1959); G.Keynes, A study of the illuminated books of W.Blake (1964); I.Hagstrum, W.Blake, poet and painter (1964); D. G.Gillham, Blake’s contrary States (1966); K.Ranie, W.Blake (1970).