v. (-s), vaststelling van de vermoedelijke vooruitzichten op bezonning.
Het is vaak wenselijk om reeds in het ontwerpstadium de bezonning van bepaalde ruimten te kunnen beoordelen en b.v. de invloed van oriëntatie, omringende gebouwen, vensters en luifels op de bezonning na te gaan. Er zijn verschillende methoden ontwikkeld waarmee voor een willekeurig punt de tijdstippen kunnen worden bepaald waarop afgezien van bewolking - direct zonlicht in het punt kan toetreden (zgn. mogelijke bezonning). Bij één methode wordt aan de hand van een model (maquette) de bezonning door middel van een lichtbron die een evenwijdige lichtbundel uitzendt, aanschouwelijk gemaakt: bezonningsapparaat. Voor andere doeleinden zijn grafische methoden nuttiger (bezonningsdiagram).
Op een van deze diagrammen is de Ned. TNO-bezonningsschijf gebaseerd. Voor het bepalen van de bezonningstijden in bestaande situaties kan de TNO-bezonnings- en hemelfactormeter worden gebruikt. Op dit instrument zijn o.a. op een willekeurig moment de bezonningstijden voor elk punt voor elke dag van het jaar in een vertrek af te lezen.
Litt. Rapport van de Zonnecommissie van het Ned. Instituut voor Volkshuisvesting en Stedebouw.
