Ned. wet van 12.7.1962, Stb. 288, die regels geeft met betrekking tot de handel en het gebruik van bestrijdingsmiddelen, zowel uit het oogpunt van deugdelijkheid voor het doel waarvoor zij zijn bestemd, als uit het oogpunt van veiligheid en gezondheid van mens en dier. Onderscheid wordt gemaakt tussen landbouw- en huishoudbestrijdingsmiddelen.
Voor toelating van deze middelen is toestemming nodig. Voorschriften zijn gegeven met betrekking tot het verkopen, het gebruiken, het in voorraad hebben, het vervoeren, alsmede het bewaren, verwijderen en vernietigen van lege verpakkingen en resten van bestrijdingsmiddelen.
In 1971 is een wijziging van deze wet aanhangig gemaakt die in 1975 enigszins geamendeerd is aanvaard. De strekking hiervan was vooral om een stringentere bescherming van het leefmilieu mogelijk te maken door o.a. het toelatingsbeleid te verscherpen. Verder wordt de nadruk gelegd op onderzoek en toepassing van de → geïntegreerde bestrijding.
Met het toezicht zijn belast: arbeidsinspectie, politie, Algemene Inspectiedienst en Keuringsdienst van Waren.
Het Belg. KB van 31.5.1958, herhaaldelijk gewijzigd, maakt onderscheid tussen pesticiden, produkten ter verdelging of voorkoming van de werking van schadelijke dieren, planten en micro-organismen, verder fytofarmaceutische produkten die de plantaardige produktie bevorderen of de bewaring van die produkten verzekeren, en produkten voor de verdelging van onkruid e.d. Het bevat tevens maatregelen tot bescherming van de landbouwbelangen en van de gezondheid van verkopers en verbruikers. De wet van 2.4.1971 en het KB van 25. 8.1971 betreffende de bestrijding van organismen die schadelijk zijn voor gewassen en plantaardige produkten, onderscheiden de maatregelen die genomen kunnen worden ter bestrijding van sommige veel voorkomende ziekten van bepaalde gewassen, en de voorzorgsmaatregelen die worden toegepast bij invoer, doorvoer of uitvoer van gewassen. Bij het KB van 25.8.1971 werd eveneens een Dienst voor de Bescherming van Gewassen opgericht.
