o., benzoëzuur, oxidatieprodukt van tolueen.
Benzeencarbonzuur, met formule C6H5COOH, is een kleurloze stof met smeltpunt 121,7 °C, het kookt bij 250 °C, de volumieke massa is 1266 kg/m3 (15 °C). De oplosbaarheid in water is gering (0,21 g/100 g), in alcohol goed (56 g/100 g). Het begint echter bij veel lagere temperatuur reeds te sublimeren en is vluchtig met waterdamp. Het komt in de natuur voor o.a. in benzoëhars waaruit het door sublimatie wordt verkregen. Ook in peru- en tolubalsem, alsmede in enkele etherische oliën treft men het aan. Technisch wordt benzeencarbonzuur gemaakt op drie manieren:
uit ftaalzuuranhydride en water uit tolueen via benzyltrichloride C6H5CH3 + 3C12 -> C6H5CC13 + 3HC1 C6H5CC13 + 2H20 2C6H5COOH + 3HC1 uit tolueen via oxidatie C6H5CH3 + 1} O, C6H5COOH + H2O De laatste methode wordt het meest toegepast, waarbij benzeencarbonzuur een tussenprodukt is voor de bereiding van fenol. Benzeencarbonzuur vindt toepassing in de farmaceutische industrie en als conserveermiddel, b.v. in Ned. toegestaan tot een concentratie tussen 0,1 en 1 % in met name genoemde voedingsmiddelen.
