o., groep verschijnselen die optreedt als gevolg van ernstige mishandeling van een, m.n. zeer jong, kind.
De verschijnselen variëren van blauwe plekken tot botbreuken en schedelletsels, die de dood tot gevolg kunnen hebben. Bij het ontstaan van deze toestand spelen impulsief gedrag en psychische factoren in de karakterstructuur van ouders of verzorgers een grote rol. Omdat het bewijs van mishandeling vaak moeilijk te leveren is en de belangen van het kind vereisen dat herhaling wordt voorkomen, kan de behandelend arts een beroep doen op een vertrouwensarts om in overleg met hem de juiste handelwijze te bespreken. Uithuisplaatsing van het kind en inschakeling van de kinderbescherming behoren tot de mogelijkheden. Veel aandacht moet worden besteed aan de geestelijke en maatschappelijke ontwikkeling van het kind met een battered-child-syndroom, vooral wat betreft zijn relatie tot volwassenen.
