v., (ook: basiditeit), begrip uit de scheikunde betrekking hebbende op basen en op zuren. In de chemie is voor basische stoffen de basiciteit de mate van alkaliniteit, uitgedrukt als hydroxylionenconcentratie of als de negatieve logaritme daarvan, de pH.
Bij zuren is de basiciteit het aantal waterstofionen dat een zuur af kan splitsen. Zoutzuur, HCl, is eenbasisch, zwavelzuur, H2SO4, tweebasisch, H3PO4 driebasisch.
