Frans schrijver, *17.5.1873 Asnières (Seine), ♱30.8.1935 Moskou. Na zijn studies te Parijs was hij als journalist werkzaam en gaf de tijdschriften Je sais tout en Le Monde uit.
Twee jaar frontervaring in de Eerste Wereldoorlog maakte hem tot een fel antimilitarist. In 1919 richtte hij met R.Rolland de anti-oorlogsbeweging La Clarté op.Barbusse was pacifist en sterk antifascistisch ingesteld. Hij was aanvankelijk socialist, na 1923 communist. Hij onderging de invloed van Zola en schreef suggestieve en vaak tendentieuze romans en novellen, en gebruikte deze als middel voor politieke en sociale demonstratie. Befaamd werd Le feu (1916), een fel boek over de gruwelijkheid en zinloosheid van de oorlog. Overige werken: L’enfer (1908), Clarté (1919), La lueur dans l’abîme (1920), Le couteau entre les dents (1921), Paroles d’un combattant (1921), Enchaînements (2 dln. 1925), Les bourreaux (1926), Les Judas de Jésus (1927), Zola (1931), Lénine (1934), Staline (1935).
LITT. J.Duclos en J.Fréville, Barbusse (1946); A. Vidal, Barbusse (1955), V.Brett, H.Barbusse (1963).
