eigenlijk: José Martinez Ruiz, Spaans schrijver, *8.6.1873 Monóvar (Alicante), ♱3.3.1967 Madrid. Azorín is een der vertegenwoordigers van de zgn. generatie van 1898, een litteraire stroming die in het begin van de 20e eeuw in Spanje een vernieuwing op litterair en politiek terrein nastreefde.
Hij trachtte deze vernieuwing te verwezenlijken door het gebruik van geheel nieuwe stijlmiddelen zeer korte zinnen Azorín en hij slaagde erin daarmee een indringende beschrijving te geven van het Spaanse landschap (voornamelijk Castilië) en zijn bewoners. Als criticus werd hij bekend door zijn essays over moderne en klassieke schrijvers, die hij door een fijngevoelige interpretatie van de stijl en de sfeer van hun werken in een geheel nieuw daglicht plaatste.In de jaren dertig trachtte Azorin het Spaanse toneel nieuw leven in te blazen, maar zijn surrealistische stukken missen levendigheid en hadden daardoor weinig succes. Werken: El alma castellana (1900), La Voluntad (1902), Antonio Azorín (1903), Las confesiones de un pequeño filósofo (1904), Los Pueblos (1905), La ruta de Don Quijote (1905), España (1909), Lecturas españolas (1912), Clásicos y modernos (1913), Los valores literarios (1913), Al margen de los clásicos (1915), Don Juan (1922), Doctor Death, de tres a cinco (1928), Angelita (1930), La isla sin aurora. Uitgave: Obras completas (8 dln. 1946-52).
LITT. H.Jeschke, La generación de 1898 (1954); L. Granjel, Retrato de Azorin (1959); J.M.Martinez Cachero, Las novelas de Azorín (1960); L.A.Jajohn, Azorín and the Spanish stage (1961).
