Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 31-01-2019

Aymara1, (bevolkingsgroep))

betekenis & definitie

Aymara1, (bevolkingsgroep)) - deel van de bevolking van Bolivia en Zuid-Peru, rondom het Titicacameer. Zij werden in de 15e eeuw door de Inka’s onderworpen, waardoor hun cultuur aanzienlijk werd verrijkt. De Spanjaarden beïnvloedden de godsdienst en brachten nieuwe gewassen en huisdieren, m.n. het schaap. Veel van de oude cultuur bleef echter behouden.

Op de koude hoogvlakte waar zij wonen is landbouw, met uitzondering van enkele aardappelsoorten, vrijwel onmogelijk. Ruilhandel, vooral met het laagland, is belangrijk. Typisch zijn de reizende medicijnmannen (Qolawayu). Elke Aymara behoort door geboorte tot een ayllu, een sociale eenheid met gemeenschappelijk grondbezit. De belangrijkste economische eenheid is de patrilineaire en patrilokale grootfamilie. In de Inkatijd vormden de Inka’s de aristocratie, tegenwoordig is alleen rijkdom bepalend voor de sociale positie. De Aymara belijden een sterk verbasterd katholicisme.

LITT. W. La Barre, The Aymara Indians of the Lake Titicaca Plateau, Bolivia (1948); H. Tschopik jr., The Aymara of Chiquito, Peru (Anthr. Papers of the Am. Museum of Nat. Hist., 1951); H. Osborne, Indians of the Andes: Aymaras and Quechuas (z. j.); J. Vellard, Civilisations des Andes (1963).

< >