Attributief

betekenis & definitie

[Lat.] (het accent wisselt), bn. en bw., in de spraakkunst als bijvoeglijke bepaling gebruikt, in tegenstelling met predikatief; attributieve genitief, tweede naamval waardoor iets genoemd wordt als behorend tot een persoon of een zaak, b.v. vaders hoed; bw., op de wijze van een attributief bn.; statistiek: attributieve kansverdeling, waarschijnlij kheidsrekening.